30 gün kahvaltısız yaşadı: Sonuç beklenenden farklı çıktı

Günün en önemli öğünü olarak görülen kahvaltı, son yıllarda aralıklı oruç trendiyle tartışma konusu haline geldi. Bir girişimci ise 30 gün boyunca kahvaltıyı tamamen atlayarak sabah öğününü ertelemenin profesyonel performans ve zaman yönetimine etkilerini test etti.

Deney süresince ilk öğününü öğleden sonraya bırakan girişimci, sabahları yalnızca meyve veya meyve suyu gibi hafif alternatiflerle idare etti. Açlığın odaklanmayı azaltacağı ve gün içinde kontrolsüz yeme isteği yaratacağı endişeleriyle başlayan süreç, beklenmedik sonuçlar verdi.

Girişimci, bir ay boyunca halsizlik, baş ağrısı veya yorgunluk gibi olumsuz etkiler yaşamadığını belirtti. Aksine, sabah yemek hazırlama ve yeme sürecinin ortadan kalkmasının iş verimliliğini artırdığını vurguladı:

“Meğerse yemek hazırlamak ve yemek yemek, boş bir mideden daha fazla dikkat dağıtıcıymış.”

Zaman yönetimi açısından da avantaj sağlayan bu düzen, kahvaltıya ayrılan vaktin fiziksel aktiviteye veya dinlenmeye yönlendirilmesine imkân tanıdı. Deneyin bazı subjektif dezavantajları da oldu. Girişimci, kimi günler doyurucu bir sabah öğününü özlediğini, başlangıçta porsiyon kontrolünün bozulduğunu fakat iki hafta içinde normale döndüğünü ifade etti. Kilo ve görünümde ise önemli bir değişim yaşanmadı.

Deneyini kalıcı hale getirmeyeceğini söyleyen girişimci, yine de daha geç saatte yemek yeme alışkanlığını sürdürmeyi planladığını dile getirdi.

Beslenme uzmanı Katarzyna Sumiec-Szyfner, deneyden çıkan sonuçların bireysel farklılıklarla açıklanabileceğini belirterek şu değerlendirmeyi yaptı:

“Kahvaltıyı atlamak tek başına ciddi bir sağlık sorunu yaratmaz; önemli olan ne ve ne kadar yediğimizdir.”

Uzman, yine de bu alışkanlığın bazı kişilerde konsantrasyon düşüklüğü, hafıza sorunları ve gün içinde artan atıştırma isteğine yol açabileceği uyarısında bulunuyor. Ayrıca tek bir öğünü atlamanın kilo kaybı sağlamayacağını, asıl belirleyici etkenin kalori açığı yaratmak olduğunu vurguluyor.

Sumiec-Szyfner, kahvaltı yapmanın veya yapmamanın kişisel bir tercih olduğunun altını çizerek, bu tür bir denemeye başlamadan önce bir uzmana danışılması gerektiğini hatırlatıyor.