Gonca Vuslateri: “Ben hep asker olmak istedim”

Oyuncu Gonca Vuslateri, Kelebek Etkisi Konuşmaları’nın konuğu oldu. Geliri Saadet Öğretmen Çocuk İstismarı ile Mücadele Derneği’ne (UCİM) bağışlanan etkinlikte Vuslateri, çocukluğundan sanat yolculuğuna uzanan hayat hikayesini anlattı.

Asker çocuğu olduğunu dile getiren Vuslateri, küçük yaşlardan itibaren asker olmayı hayal ettiğini belirterek çocukluğunu şu sözlerle anlattı: “Ben çok gürültülü bir evde büyüdüm. Asker çocuğuyum, annem ev hanımıydı. İkisi de çok okuyan bir karı - kocaydı ama çok kavga ederlerdi. Şiddetin boyu oldukça yüksekti. Bu bir organizasyon meselesi. Mutluluğu, sevmeyi, problemleri organize ederek büyümüş biriyim.”

Sanatla tanışma sürecine de değinen oyuncu, bu yolculuğun kendisi için bir çıkış noktası olduğunu ifade etti. Vuslateri, “Benim serüvene dalış hikâyem biraz böyle oldu. Kendimi ifade edebileceğim en güzel ortam sanat oldu. Ailem, akmak istediğim yönle kavga eden bir aile değildi. 8 - 9 yaşlarındayken Bursa’da tiyatroya başladım. Aslında ben, hep asker olmak istedim. Babam, dedem askerdi; ailede polisler, şehitler var. Çok fazla rol model vardı” dedi.

Sanatın hayatındaki yerini anlatırken duygusal anlar yaşayan Gonca Vuslateri, şu sözleriyle dikkat çekti: “Benim için sanat bir yangın merdiveniydi. Yanarak içinden geçtiğim bir yol oldu ama bana her zaman umut veren bir şeyden çok gerçeği taşıyan bir alan sundu. Ben her zaman umudu anlatan bir kadın değilim. Hayatta beni en çok tedavi eden şey gerçeğin kendisi oldu. Gerçekten bir adım saptığımda yönümü kaybediyorum.”

Konuşmasının sonunda gerçeği kabul etmenin önemine vurgu yapan Vuslateri, düşüncelerini şu ifadelerle noktaladı: “Ne umudu savunmak için kendimi travmatize ederim ne de mutluluk oyunu oynarım. Bundan başka bir umut düşünemiyorum. Gerçeği bilmek ve kabul etmek benim için en büyük umut.”